تحلیل نقش عوامل طبیعی در توزیع فضایی استقرارهای پیش از تاریخی دشت سُنقر

این مقاله بر آن است تا عوامل زیست محیطی و نقش آن ها در شکل دهی فضایی استقرارهای انسانی دوره های پیش از تاریخی نوسنگی، مس سنگ، مفرغ و آهن دشت سنقر را مورد بررسی و مطالعه قرار دهد. برای دستیابی به این مهم از نتایج دو فصل بررسی باستان شناسی منطقه که شناسایی 105 محوطه باستانی از دوره های فوق را در بر داشت، استفاده شد. با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و در قالب سیستم اطلاعات جغرافیایی با استفاده از نرم افزار gis، مطالعات اسنادی و تحلیل های فضایی صورت گرفت تا عوامل مؤثر در شکل گیری و پراکنش استقرارها در هر دوره شناسایی شوند. بعد از تشکیل پایگاه داده ای، پراکنش محوطه های باستانی هر دوره نسبت به متغیرهای ناهمواری ها، منابع آب، پوشش گیاهی، نوع لندفرم و سازندهای زمین شناسی، شیب و جهت شیب مطالعه شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که عوامل ارتفاع، شیب، پوشش مرتعی و نزدیکی به رودخانه بیشتر از سایر عوامل طبیعی بر توزیع محوطه های پیش از تاریخی منطقه تأثیر گذاشته اند. هر چند سایر عوامل نیز در این ارتباط نقش داشته اند، اما نقش عوامل فوق از دیگران برجسته تر بوده است.ارتفاع متوسط قابل سکونت که حدود 1900-1800 متر می باشد، بهترین شرایط ایده آل دمایی را در طی دوره های مختلف فراهم نموده است.